Sawadee lieve mensen, daar zijn we weer! Was de vorige blog uit heerlijk Koh Tao, deze is het ook! We hebben wel een uitstapje gemaakt naar het buureiland Koh Phangan (die van de fullmoon party's)
maar zijn weer lekker terug!
De afgelopen dagen hebben we veel leuke dingen gedaan. Toen we vorig jaar naar Thailand gingen had buurman 2, 1 verzoek: ze wilde gaan duiken! Op dinsdag was het zo ver, we kregen na een
introductie, opwaartse kracht, massa, klaren blabla, de eerste echte les in de zee. Dat was best spannend. Je vergeet namelijk dat je naast een zware zuurstoffles ook lood krijgt (zwaardere mensen
drijven eerder leerden we s ochtends, BAM dag ego). Gewapend met elk 6 (!) loodblokjes sprongen we de boot af. Waarna je snel, snel, snel van instructeur Sjors, het vest moest opblazen zodat we
niet zouden zinken. Echter vergat de vriendelijke doch populaire Sjors te zeggen dat je naar achter moest leunen bij in het water lopen/springen. Gevolg een liefdevolle ontmoeting met het blonde
hoofd en zuurstoffles. Gelukkig was instructeur Sjors heel behulpzaam, hij lachte keihard. Na wat korte oefeningen, klein paniekmomentje (je moet immers ook uitademen in dat ding) gingen we op 8
meter de oefeningen doen. We moesten het mondstuk terugvinden, 90graden hoek en dan grijpen naar achter etc. Dit was trouwens best handig, want buurman 1 sloeg buurman 2 meerdere malen op het
mondstuk, beetje extra oefening. Na ongeveer 60 minuten onder water moesten we terug, en konden we kiezen of we een tweede duik wilden maken. Buurman 1 ging lekker zonnen op het dek en buurman 2
ging nog een keer. Super gaaf! Dat smaakt zeker maar meer, overigens niet voor 1, maar daar later meer over.
'S avonds hadden we trouwens bezoek van twee hele grote kakkerlakken. We schrokken enigszins van deze gasten, zo erg dat de buren kwamen vragen of alles goed ging. Oepsie! Nee, alles gaat prima
hoor!
Met die gave duikervaring op zak gingen we eiland hoppen, we gingen met de ferry naar het andere eiland. Dit keer geen gegooi met tassen maar een vrij relaxte tocht. Na aankomst in nieuwe hotel,
verdorie weer die trappen, huurden we de dag erna een scooter en gingen rondtoeren. Top, een scooter heeft namelijk het natuurlijke airco systeem dus dat was heerlijk! Lekker rondgereden en secret
beach bezocht. Het was trouwens niet zo geheim, er stond een groot bord ;)
Na een paar dagen had buurman 1 nog steeds last van he, wat en wat zeg je nou! Dus we besloten er even naar te laten kijken. Het is namelijk bij duiken dat je je oren moet "klaren" na elke 1 à 2
meter duiken moet je deze gelijk zetten door met je vinger je neus dicht te doen. Buurman 1 was dit vergeten en had dus water in de oren en was ongeveer 80 jaar qua gehoor. Na een tochtje langs
alle veerponten, "nee we hoeven nog niet weg!" kwamen we aan bij het ziekenhuis. De theme song van ER klonk, toen we binnenstapten en gelijk de bloeddruk en gewicht werd gemeten hahaha, (ego?)
daarna kwamen we in een kamertje, waarin de dokter in een roze minirok zat en de oren bekeek. Conclusie: oorontsteking. Na bij de apotheek de antibiotica betaald te hebben gingen we weer. Trouwens
een stuk beter geregeld als in Nederland, geen gezeik met etiketten maken en lang wachten. Dokken en gaan.
Het laatste hotel van Phangan was een toppertje. We kregen een gratis upgrade naar een top kamer. Echter gingen we samen, romantisch zogezegd, eten op het strand. Nu leven er naast muggen ook
zandvliegen in Thailand. En ook deze zijn dol op ons. Er hing een zwerm boven ons, dus na snel te hebben gegeten zaten we snel in onze veilige airco, met Netflix (we doen een horror movie
marathon).
Ook mochten we gratis yoga les doen, leek ons leuk en een toffe ervaring. Bij aankomst was het inmiddels 38 graden en mochten we na een korte zonne, buddha of whatever groet beginnen. Hier begonnen
de problemen al: 38 graden en beweging staat gelijk aan= zweet! Na een paar oefeningen vielen we bijna van matje. 1 iemand, geheel geheim wie, moest op de ondergrond omdat ze bijna op een zeer
serieuze cursist met dreadlocks viel bij de liggende hond stand. Na anderhalf uur waren we kapot en de spieren erg gevoelig, nu moeten we snel maar weer een massage doen. Want we toch een
spierpijn!
Wij genieten tot woensdag op Koh Tao en gaan dan richting Samui waar we een air BNB hebben. We zijn benieuwd.
Liefs!
Buurman en buurman!
