Sawadee allemaal,
Om bij het begin te beginnen, we zijn vrijdagochtend om 06.10 opgehaald in ons Hotel in Bangkok. Het was zo dat het ontbijt begon om 06.00, dus wij stormden naar binnen om onze geliefde toast, voor
Sanne met pindakaas, te verorberen. De Thaise mensen waren nog niet eens klaar.
Na een kort ritje met een busje, en kennismaking met onze ADHD reisleidster Sophia (Jochem Meyer is er niets bij) inclusief, voorstelrondje in de bus, kwamen we aan op een lokaal treinstation in
hartje Bangkok. We namen een lokale trein, nog net geen kip op schoot, naar een ander dorp. We waren heel blij, want we bezochten een vismarkt in dit dorp. Dat was echt een feest! Niet echt
natuurlijk, het was warm en het stonk. Na het zalige bezoek mochten we een uurtje of 3 tuffen naar een treinstation.
Aangekomen op dit treinstation gingen we een stuk rijden over de dodenspoorlijn over de River Kwai. We hadden een eersteklas ticket, en kregen van onze allerliefste reisleiding een mooie plek. We
wilden graag van het waanzinnig mooie uitzicht genieten, maar Sophia had andere plannen, ze besloot steeds ons aan te sporen precies op het moment dat we even rustig wilde kijken "TAKE PICTURE
NOW". Maar zonder dollen, dit was echt een hoogtepunt. Het is bizar om te weten hoe de spoorweg is gemaakt, en er vervolgens over heen te gaan. Kippenvel. De omgeving is trouwens ook oogverblindend
mooi.
Na het treinritje gingen we eten, rijst, en moesten we overstappen in een ander busje die ons bracht naar de longtailboten. We waren eerlijk gezegd blij van Sophia af te zijn, maar ze verzekerde
ons, ze kwam ons morgen halen.
Sophia had trouwens erg veel moeite met Sanne's naam, dit ging van Saan, Soon, Sam naar Sue naar nooit meer geroepen worden. Maar goed.
Na een kwartiertje over de River Kwai te hebben gevaren kwamen we aan in het jungle raft resort. Je had een hutje op de rivier, zonder elektriciteit. 's middags hebben we gezwommen in de
stroomversnelling en 's avonds mochten we genieten van een Thais diner. Overigens betekend geen elektriciteit ook geen licht en warm water. En water staat gelijk aan muggen. Do the math. Na een
toch eigenlijk heerlijke nacht geslapen te hebben, gingen we, na een ijskoude douche, via de longtailboot terug. Sophia zou ons oppikken, maar de Thaise Diva was 30 minuten te laat. Stonden we daar
zielig alleen te wachten.
We hebben de dag de Erawan watervallen gezien, inclusief gratis fish spa, het Death trail museum en begraafplaats en nog een brug over de rivier die de Amerikanen gebombardeerd hebben maar is
hersteld. Nu zitten we na een diner waar we ons zeer verheugd hadden, westers eten, zielig op onze kamer. Het eten was niet als verwacht haha.
Morgen gaan we richting de oude koningsstad Ayuthaya en daarna naar de jungle in pak chong. Je hoort daarna weer van ons. We hebben het super, Melissa heeft het record muggenbulten en Sanne meest
verschillende namen, de achternaam negeren de Thai gewoon namelijk.
Tot snel, liefs van ons!