Na onze avonturen in Java stond ons nog een laatste avontuur te wachten, na twee dagen reizen om in de omgeving te komen kwamen we op 19 juli aan in Fendi's guesthouse, niet ons hotel maar onze overstap naar de 4x4 auto. We kregen een mooie rode, ons voorliefde voor de kleur rood was gelukkig ook bekend.

We stapten met alleen onze rugtassen in en reden al snel de wolken in, de Bromo vulkaan ligt op +\- 3000 m hoogte. Wellicht kan je begrijpen wat dit voor gevolg heeft voor de temperatuur. We reden met de jeep over een grote zandvlakte, dat was best tof, uitgezonderd de koprol van Melissa en Sanne's kopstoot tegen het dak. Douze points. Naast dat het best tof was, was het ook redelijk stoffig. Alsof we hadden gerold in een asbak.

Na die toffe tocht, kwamen we aan in een dorpje naast de Bromo en zochten we ons hotel. FOUT, we hadden geen hotel, we hadden namelijk een hostel. Nu is er helemaal niets tegen een hostel, maar wij zijn iets luxer ingesteld, maar he, we hebben de jungle overleefd dus dit moest ook lukken. Een middagje Netflix kijken verder, een ijsdouche van Melissa en vies eten gingen we rond 20.00 proberen te slapen, we zouden namelijk om 03.00 naar de vulkaan gaan om de zonsopkomst te zien. We hebben ons als burritos in de dekens gerold en kwamen er wonderbaarlijk nog op temperatuur uit.

Na een koude nacht, met dromen over de Elfstedentocht, het kwik was gedaald tot ongeveer 8 graden,stonden we uiterst fris en fruitig te wachten op onze jeep. Na de ontmoeting met de organisator, welke trouwens beter paarden kan gaan houden met zijn geklik, reden we naar de Bromo. Om ongeveer 4 uur zaten we, na een kopje heerlijke aanmaakchocolademelk, zaten we lekker op ons matje te wachten op de zon. Nu hebben jullie wellicht al gemerkt, wij vinden cultuur heel leuk maar als we teveel moeite moeten doen, vinden Buurman en Buurman het niet zo boeiend meer. Ons doel om van 4.00 tot 5.30 te overbruggen was voornamelijk selfies van Indonesiërs proberen te verpesten met de selfiebomb, Melissa was hier de master in.

De zonsopkomst was dus wel grappig maar niet wow, wel vonden we de krater heel erg mooi toen de zwerm toeristen was opgetrokken.

Na de tocht vonden we de auto terug en gingen we plankgas terug naar het hostel. Nee, geen tempel bezoeken of paardje rijden. We zochten onze chauffeur en waren binnen 1 uur op weg naar onze nieuwe bestemming in Kalibaru met zwembad (en warm water).

We zijn net aangekomen op Bali, waar we met de veerpont zijn gekomen en nadat de douane serieus 3 keer is omgekocht zijn we op het godeneiland. Tijd om aan ons kleurtje te werken!

Dag hoor!