Buurman en Buurman reizen de wereld rond

Zuurstofflessen, zandvliegen en ziekenhuizen

Sawadee lieve mensen, daar zijn we weer! Was de vorige blog uit heerlijk Koh Tao, deze is het ook! We hebben wel een uitstapje gemaakt naar het buureiland Koh Phangan (die van de fullmoon party's) maar zijn weer lekker terug!
De afgelopen dagen hebben we veel leuke dingen gedaan. Toen we vorig jaar naar Thailand gingen had buurman 2, 1 verzoek: ze wilde gaan duiken! Op dinsdag was het zo ver, we kregen na een introductie, opwaartse kracht, massa, klaren blabla, de eerste echte les in de zee. Dat was best spannend. Je vergeet namelijk dat je naast een zware zuurstoffles ook lood krijgt (zwaardere mensen drijven eerder leerden we s ochtends, BAM dag ego). Gewapend met elk 6 (!) loodblokjes sprongen we de boot af. Waarna je snel, snel, snel van instructeur Sjors, het vest moest opblazen zodat we niet zouden zinken. Echter vergat de vriendelijke doch populaire Sjors te zeggen dat je naar achter moest leunen bij in het water lopen/springen. Gevolg een liefdevolle ontmoeting met het blonde hoofd en zuurstoffles. Gelukkig was instructeur Sjors heel behulpzaam, hij lachte keihard. Na wat korte oefeningen, klein paniekmomentje (je moet immers ook uitademen in dat ding) gingen we op 8 meter de oefeningen doen. We moesten het mondstuk terugvinden, 90graden hoek en dan grijpen naar achter etc. Dit was trouwens best handig, want buurman 1 sloeg buurman 2 meerdere malen op het mondstuk, beetje extra oefening. Na ongeveer 60 minuten onder water moesten we terug, en konden we kiezen of we een tweede duik wilden maken. Buurman 1 ging lekker zonnen op het dek en buurman 2 ging nog een keer. Super gaaf! Dat smaakt zeker maar meer, overigens niet voor 1, maar daar later meer over.
'S avonds hadden we trouwens bezoek van twee hele grote kakkerlakken. We schrokken enigszins van deze gasten, zo erg dat de buren kwamen vragen of alles goed ging. Oepsie! Nee, alles gaat prima hoor!
Met die gave duikervaring op zak gingen we eiland hoppen, we gingen met de ferry naar het andere eiland. Dit keer geen gegooi met tassen maar een vrij relaxte tocht. Na aankomst in nieuwe hotel, verdorie weer die trappen, huurden we de dag erna een scooter en gingen rondtoeren. Top, een scooter heeft namelijk het natuurlijke airco systeem dus dat was heerlijk! Lekker rondgereden en secret beach bezocht. Het was trouwens niet zo geheim, er stond een groot bord ;)
Na een paar dagen had buurman 1 nog steeds last van he, wat en wat zeg je nou! Dus we besloten er even naar te laten kijken. Het is namelijk bij duiken dat je je oren moet "klaren" na elke 1 ร  2 meter duiken moet je deze gelijk zetten door met je vinger je neus dicht te doen. Buurman 1 was dit vergeten en had dus water in de oren en was ongeveer 80 jaar qua gehoor. Na een tochtje langs alle veerponten, "nee we hoeven nog niet weg!" kwamen we aan bij het ziekenhuis. De theme song van ER klonk, toen we binnenstapten en gelijk de bloeddruk en gewicht werd gemeten hahaha, (ego?) daarna kwamen we in een kamertje, waarin de dokter in een roze minirok zat en de oren bekeek. Conclusie: oorontsteking. Na bij de apotheek de antibiotica betaald te hebben gingen we weer. Trouwens een stuk beter geregeld als in Nederland, geen gezeik met etiketten maken en lang wachten. Dokken en gaan.
Het laatste hotel van Phangan was een toppertje. We kregen een gratis upgrade naar een top kamer. Echter gingen we samen, romantisch zogezegd, eten op het strand. Nu leven er naast muggen ook zandvliegen in Thailand. En ook deze zijn dol op ons. Er hing een zwerm boven ons, dus na snel te hebben gegeten zaten we snel in onze veilige airco, met Netflix (we doen een horror movie marathon).
Ook mochten we gratis yoga les doen, leek ons leuk en een toffe ervaring. Bij aankomst was het inmiddels 38 graden en mochten we na een korte zonne, buddha of whatever groet beginnen. Hier begonnen de problemen al: 38 graden en beweging staat gelijk aan= zweet! Na een paar oefeningen vielen we bijna van matje. 1 iemand, geheel geheim wie, moest op de ondergrond omdat ze bijna op een zeer serieuze cursist met dreadlocks viel bij de liggende hond stand. Na anderhalf uur waren we kapot en de spieren erg gevoelig, nu moeten we snel maar weer een massage doen. Want we toch een spierpijn!
Wij genieten tot woensdag op Koh Tao en gaan dan richting Samui waar we een air BNB hebben. We zijn benieuwd.
Liefs!
Buurman en buurman!

Ko Tao, een eiland met grootste avonturen

De vorige blog schreven we over de paniekaanval die opkwam bij de ferry, nou gelukkig is er weer genoeg gebeurd, en ja, het waren echte buurman en buurman avonturen.
Er werd een bezoek gepland om buurmans 2 bucketlist in te korten. Dit hield in dat er een bezoek werd gebracht aan de Ko Tao Bamboo tattoo winkel. Buurman 2 had in Nederland al een mooie tekst, Mantra, uitgekozen. Deze komt uit de khmer tijd en elke van de 5 lijnen staat voor een bepaalde bescherming of geluk. Het was overigens wel een andere manier van zetten als gebruikelijk, anders heet het natuurlijk ook geen bamboo tattoo. Kort gezegd, er wordt met een bamboostokje met 3 scherpe punten in de inkt gedrukt, en de huid is dan het leitje. Ieder zijn mening, maar buurman 2 is er heel erg blij mee!
Na dit, pijnlijke, of eigenlijk voor dit avontuur moest er gepind worden. De trouwe ING pas kwam droevig terug, geen geld. Oeps, er bestaat zoiets als werelddekking aan klikken. Daarna werd de vrolijke creditcard geprobeerd, maar die werd 5 minuten lang opgegeten door het hongerige apparaat. Nadat de telefoon werd gepakt om het noodnummer te bellen kreeg het apparaat spijt en kwam de kaart ineens terug, pffff (en denk er 33 graden bij).
Na dit gezellige avontuur van stokjes en passen werd er teruggekeerd naar de kamer, die goddank, muggenvrij was. Buurman 1 was in totale paniek, want haar pyjamabroek was weg. Eerst werd de vriendelijke Thaise jongen de schuld toebedeeld en daarna moest buurman strippen. Uiteindelijk kwam de broek onder de eigen gedragen broek tevoorschijn. Gelukkig was de Thai nog niet gekielhaald en buurman aan de schandpaal genageld.
Na twee heerlijke dagen, zo kunt u lezen, aan shark bay (die haaien waren op vakantie) gingen we verkassen naar een nieuw resort. Ao Mueng resort. Er stond op booking dat er een taxi boot nodig was, maar hรจ, dit is toch een eiland. Dus nietsvermoedend zaten wij in het taxibootje toen een grote rots opdoemde met daar bovenop, ja erop, een restaurant en wat bungalows. De robinson muziek ging plots spelen. De paniek sloeg lichtelijk toe, dit was het duurste hotel van de reis en we zouden hier tot woensdag blijven!
Na een klimtocht van 899 treden vonden we onze bungalow, in een muggennest, en zonder elektriciteit. Want JA! Er was pasom 18.00elektriciteit. De paniek had zich meester gemaakt en we vroegen aan de eigenaar of wat eventueel ook minder dagen konden blijven. Die zei, ja hoor, tuurlijk maar bel evenbooking.com. Dit deden we en de lieve man aan de telefoon gaf aan dat de eigenaar weigerde ons voor de ene gewenste nacht te laten betalen, maar ons de volle pond te rekenen. Na een hoop gezeur met de telefoon op speaker werd het geregeld door booking, we mochten de dag erna weg! De hemel opende zich en er klonk een prachtige orkest, oh nee grapje maar wat waren we blij!!
Na een rot nacht, met gemiddeld 15 muggensteken onder een klamboe checken we uit. Misschien zijn wij toch niet zo robinson waardig als we dachten, denken we nu met een cocktail in ons hand in ons nieuwe (in de bewoonde wereld) hotel.
Sawadee mensen!

Dag, robinson gevoel

Daar zijn we weer! Inmiddels met een gewijzigde planning, maar wat zijn we flexibel, want eigenlijk hadden we nu ons robinson eiland moeten hebben.
Maar eerst over Koh Samui, we hadden een prima hotel, wat helaas, voor ons, wel een broeinest was van muggen. Buurman 1 had 11 bulten met een aantal die voor de bonus durfden te gaan. Buurman 2 had er 15, met zelfs eentje in de teen. Hierdoor hebben we besloten eerder uit te checken op Samui en de ferry te nemen naar Koh Tao. Gelukkig hebben we wel weer leuke dingen gedaan, een kleine opsomming:
  • een taxi genomen met heerlijke CCR muziek, een tweede taxi had gelukkig de dubbel cd van Barbara Streisand, dus who needs spotify?
  • een muay Thai wedstrijd bezocht, en op de foto gegaan met de winnaar (die overigens nog niet gedoucht was).
  • De enige KO van de avond gemist, omdat we elkaars muggenbulten aan het bewonderen waren
  • Een eilandtour gedaan met de gemiddelde bevolkingspopulatie van Chinatown
  • We een piemel en vagina rots gezien! Wie had dat willen missen? Wij eigenlijk wel!
  • Wij gezegend door een monnik nadat we een steen hebben beschreven voor de nieuwe tempel
  • die monnik ons overigens met een stok op ons hoofd sloeg
  • extreem blij zijn dat we eindelijk ons geliefde muggenspul hadden gevonden, alles opgekocht bij de 7-eleven (mwuahaha) en dan vergeten in boksstadion (oepsie)
  • wederom een waterval gezien, met een tocht er te komen waar Tarzan jaloers op zou zijn.
Dit is in het kort ons Samui avontuur, gelukkig gaan we de laatste dagen nog hier genieten, want we hebben ook wel geweldige dingen gezien en gedaan!
Vandaag na een kleine paniek aanval op de ferry aangekomen op Tao. De paniek werd veroorzaakt door gooiende thaien, die graag met backpacks gooien, (de chinezen waren ineens nergens te bekennen) en vervolgens een backpack in de zee mikten.
Jullie horen weer snel van ons! We vinden het heel leuk de reacties te lezen, super!
Tot snel! KapoenK
Buurman en Buurman

Sawadee Thailand

Bij het schrijven van deze blog liggen buurman en ik op een bedje te genieten van de zon en, als alle kinderen nou eens weg zouden gaan, de rust. We zijn er!

Maar om bij het begin te beginnen, zondag werden we gebracht naar Schiphol, waar ons na een afscheid de lange reis te wachten stond. Na een selfie bij de ING stand zaten we in het eerste vliegtuig richting Londen. Bij aankomst twee teleurstellingen, 1 Heathrow is een rookvrij vliegveld en de gastvrijheid bij Gordon Ramsey's restaurant was niet erg hoog.
De tweede vlucht duurde in totaal 13 uur en na het schelden op onze achterbuurvrouw omdat ze in de stoelen duwde, sloeg die snel om, ze had Sanne's paspoort gevonden. "Was die kwijt dan?" Whoeps haha.
Na een korte stop mochten we in Singapore even genieten van de buitenlucht en gingen we daarna naar Samui. Deze vlucht was echter anders dan de andere twee, we kregen namelijk een heerlijk diner met keuze uit 1 ding, VIS! Het rook dus erg plezant in die kist, en dan duurt 1,45 lang!
Bij aankomst op Samui kwamen mochten we met een treintje over het vliegveld naar het hutje wat de balie was. Melissa kreeg uiteraard gezeur met haar visum, maar dat is altijd ;) Overigens is Sanne meerdere malen bij de douane eruit gehaald, en werd wederom weer door Melissa gered anders zat ze nog op Schiphol ;)
Na een kort ritje kwamen we 's avonds aan in ons mooie resort. De planning staat nog niet helemaal vast, wellicht een avondje thaiboksen kijken of kookcursus. Donderdag vertrekken we in ieder geval naar het onbewoonde eiland Ang Thong om hier een nachtje primitief te slapen. Daarna horen jullie ons weer!
Liefs,
Buurman en Buurman

Nieuwe reis

Hallo allemaal,

Deze blog is al een tijdje niet zo actief geweest, gewoon omdat we druk zijn geweest met de gewone, dagelijkse dingen. Maar in januari hebben wij het plan opgevat om de reis van vorig jaar af te gaan maken. We zullen ook weer de blog gaan bijhouden zodat jullie weten wat we allemaal aan het doen zijn. De huidige planning is als volgt.

Op zondag 10 juli vliegen we via Londen en Singapore naar Koh Samui (we slaan Bangkok even over)
Van maandag 11 juli tot 15 juli zullen we in Koh Samui verblijven.
Op vrijdag 15 juli zullen we op het onbewoonde eiland van Ang Thong, primitief, overnachten.
Op zaterdag 16 tot 19 juli zullen we op Koh Tao zijn, we willen hier o.a. gaan duiken :)
Van 20 juli tot 23 juli zullen we op Koh Phangan zijn, we willen hier naar de beroemde ''Full moon party'' gaan.
Op 24 juli zullen we weer naar Koh Tao gaan tot ongeveer 27 juli.
En op 27 juli tot het einde van onze reis hebben we een air BNB (een huis aan het strand van een Thai gehuurd) om de reis af te sluiten.

We hopen er een top reis te maken, en het droevige randje wat het land Thailand heeft een beetje minder te maken.

Nog 29 nachtjes slapen! Volgende blog weer van de andere kant van de wereld!


Liefs, Buurman en Buurman

Terug naar huis

Terug naar huis

Zondag zijn we van chiang mai naar Bangkok gegaan. We zaten op het vliegveld toen Melissa een telefoontje kreeg dat haar zus plotseling was overleden.
We zijn samen, door de alarmcentrale, terug naar huis gevlogen en zijn thuis. Een bizar einde van onze vakantie en een bizarre situatie.
Dit is, voorlopig de laatste blog van buurman en buurman. Bedankt voor het volgen.
Groetjes,
Melissa en Sanne

Chiang Mai

Hallo allemaal,
Na de geweldige jungle trekking stond een dag van alleen maar reizen op het programma, we zijn met de trein terug gegaan naar Bangkok, waarna we de Slaaptrein hebben genomen naar Chiang Mai. Bij aankomst werden we overspoeld door ruim 30 taxi en tuktuk drivers om ons mee te nemen naar het hotel.
Bij aankomst in het hotel stond een rustige dag op het programma, we hadden geen plannen. Maar aangezien het geen lekker weer was, hebben we een illegale taxi genomen, en zijn richting de snake Farm gegaan. Bij aankomst was de show al bezig en gingen we snel zitten. De mannen deden allemaal trucjes met Thaise en konings cobras, ze vonden het overigens ook erg leuk ons te laten schrikken. Daarna hebben we nog geknuffeld met een python en een comodoveraan.
Daarna wilden we eigenlijk wel terug, maar de driver had nog vele goede opties. Hij wilde erg graag naar monkey town, wij besloten naar de tiger kingdom te gaan. Hier hebben we een foto gemaakt met een 4 weken oude tijger, heel gaaf.
Die avond zijn we naar de nachtmarkt gegaan en hebben we een ladyboy cabaret bezocht, lekker fout.
De volgende dag stond het ziplinen door de jungle op het programma. We hebben door de boomtoppen geabseild, door ladders gekropen en via de ziplines over de rijstvelden gesjeesd. Het was heel gaaf. Al vonden we het in het begin best spannend.
Op zaterdagstond ons hoogtepunt van de reis op de planning. We gingen een dag olifanten verzorgen. Na een rut van twee uur kwamen we in de middle of nowhere aan. We kregen eerst uitleg over de commando's voor de olifanten. Daarna gingen we oefenen met opstijgen, naar voren en achteren lopen en stoppen. Daarna ging het dan echt beginnen, we mochten samen olifant cookie besturen. We moesten eerst een hele steile modderige heuvel af en daarna gingen we het water in. We mochten de olifant wassen en scrubben en Cookie maakte ons natuurlijk lekker nat. Daarna gingen we door de rivier terug en namen we afscheid. Wat was dit bijzonder!

Ayutthaya en Khao Yai N.P.

Sawadee allemaal,

Daar zijn weer met een nieuwe update van onze, tot nu toe fantastische reis. De afgelopen dagen zijn we heel druk geweest. We zijn vanuit ons luxe, maar oh zo WiFi loze, resort vertrokken naar de oude koningsstad Ayutthaya.
Bij aankomst in het 'hotel' vielen we bijna om van schrik. Er zat namelijk niet alleen een oma op tafel, 14 katten in de lounge, een oom die om de 2 minuten vroeg "Thai Massage?", nee het was geen hotel maar een homestay. We sliepen bij Thaise mensen thuis. Nadat we een beetje bijgekomen van de schrik gingen we een tuk-tuk tour langs de tempels. Eigenlijk ging het al enigszins mis bij de eerste tempel, we hadden om 17.00 met de driver afgesproken op dezelfde plaats als waar we afgezet waren. Wij stonden er om 16.50 braaf te wachten. Maar geen driver te bekennen, rond 17.30 waren we er klaar mee en wilde Melissa opstaan om te gaan. Gelukkig is Melissa in Thailand door haar lengte een echte verschijning en toen hoorde we ineens geroep, "I am here". Stonden we allebei te wachten, maar de driver op een andere plaats. Verder een geinige tour, we vonden de disco tuktuk stiekem leuker dan de tempels. Die lijken snel op elkaar.
Na een dag moesten we nu echt zelf gaan reizen naar volgende bestemming Khao Yai. Hier ligt een nationaal park. We kochten een kaartje, derde klasse, en waren 3 uur kater op bestemming. Later kwamen we erachter datbwe een kaartje voor de tweede klas hadden van de reisorganisatie, oeps. We mochten s middags lekker relaxen, gevolg mega verbrand, maar zo krijgen we misschien toch een kleurtje. We hebben 's avonds een grot met vleermuizen bezocht, Blijdorp kinderspel, dit was the real deal, jammer genoeg was Monty de Python er niet. Later hebben we ook nog gezien hoe ze naar een andere plek gingen.
Toen we terug kwamen, Anton opletten nu, ging Sanne na het eten even naar de WC en mocht je het niet weten, je MAG geen toiletpapier in de wc gooien. Maar, Sanne was eigenwijs en deed het toch. Gevolg, een overstroming van de WC. Na gezocht te hebben met de hotelmedewerker naar een ontstopper, welke onvindbaar was, kregen we een nieuwe kamer. In de tussentijd nog aangevallen door een likkende hond, maar toch de weg naar de nieuwe kamer gevonden. Bijkomend feit, de nieuwe stoel was ook stuk waardoor een mooi gat in de broek zit.
Na een korte nacht gingen we 's ochtends naar het nationaal park. We gingen een wandeling maken van ongeveer 3 uur, maar dit werd uiteindelijk 4,5 uur vanwege onze overenthousiaste gids. Het was geweldig en hebben veel dieren gezien, apen, slangen, duizendpoten en nog veel meer. En buurman en buurman waren best trots (en er een beetje klaar mee). Maar we gingen later nog twee watervallen bezoeken. Denk nu niet, oh dat is relaxt zeg, nee de watervallen hadden fijne trappen om er te komen, beginnend bij 200 en de laatste nog meer. Na een lange tocht stapten we moe, maar voldaan ons bed in. Melissa met inmiddels zo'n 20 muggenbulten extra.
Morgen staat een dagje reizen op het programma, van Pak Chong naar Bangkok, en met de nachttrein naar Chiang Mai, waar we twee hoogtepunten van de reis gaan doen ziplinen (kabelbaan) en een dag naar de olifanten.
Trusten!